نقد و بررسی بازی call of duty modern warfare 2

بررسی بازی

داستان بازی

مطمئناً بخش داستانی بازی Modern Warfare 2 خلاقانه‌ترین کمپین در تاریخ Call of Duty را ارائه می‌دهد؛ اما متأسفانه این خلاقیت و تنوع، به نوعی مثل شمشیر دو لبه عمل کرده است؛ اجازه دهید بیشتر توضیح بدهم. تقریبا دو سوم مراحل بازی مخفی‌کاری یا نیمه‌مخفی‌کاری هستند و عملا در بسیاری از لحظات، این حس را نخواهید داشت که در حال تجربه‌ی Call of Duty هستید. آیا این مسئله نقطه ضعف محسوب می‌شود؟

به خودی خود خیر، اما متأسفانه تعداد سکانس‌های مخفی‌کاری بسیار زیاد و به نوعی افراطی است و افرادی که دل خوشی از مخفی‌کاری و پیشروی قدم به قدم ندارند، احتمالا از تجربه‌ی کمیپن بازی لذت نخواهند برد. در کل عیبی در وجود سکانس‌های مخفی‌کاری و Stealth وجود ندارد، اما مشکل این است که تجربه‌ی غالب بازی همین سکانس‌ها هستند. از طرف دیگر، مراحل Stealth به خاطر ذاتشان، بسیار ریتم داستان و وقایع را کند می‌کنند و بهتر بود در برخی مراحل، خصوصا نیمه‌ی دوم که داستان هیجان‌انگیز‌تر می‌شود، مراحل مخفی کاری کم‌رنگ‌تر می‌شدند تا بازی از ریتم نیفتد.

از این مورد عبور کنیم، در کل تجربه‌ی بخش داستانی بازی فوق‌العاده سرگرم‌کننده و لذت‌بخش است و سینماتیک‌های فوق‌العاده واقع‌گرایانه، گان پلی روان و نرم و طراحی مراحل ماهرانه، همه دست به دست هم داده‌اند تا شاهد یک تجربه‌ی نسبتا دلنشین از بخش داستانی باشیم. اگر مراحل مخفی کاری کمتر و کم‌رنگ‌تر می‌شدند و در عوض شاهد چند مرحله‌ی حماسی دیگر می‌بودیم، قطعا لذت بازی به مراتب بیشتر می‌شد.

مثل همیشه، Infinity Ward برای Modern Warfare سنگ‌تمام گذاشته. گان پلی بازی، فارغ از کلاس اسلحه مورد نظر، فوق‌العاده روان، نرم و دلچسب کار شده و خصوصا روی PS5، به لطف تریگرهای انطباقی (Adaptive Triggers)، لگد و Recoli سلاح‌ها ملموس‌تر است. از نحوه‌ی شلیک گرفته، تا انیمیشن‌های Reloading، بازی فوق‌العاده عمل کرده است و در برخی لحظات، به لطف گرافیک هنری فوق‌العاده بازی، عملا تشخیص بازی از واقعیت سخت می‌شود. بدون هیچ شکی، از گان پلی گرفته تا نحوه کارکرد سلاح‌ها، Modern Warfare 2 به مراتب بهتر از Cold War و Vanguard عمل کرده است.

تغییرات بازی نسبت به نسخه های قبل

اما در اینجا یک نکته‌ی مهم وجود دارد. در کل، بازی نسبت به دیگر نسخه‌های سری، کندتر و آرام‌تر است. انیمیشن‌های حرکتی شخصیت‌ها به واقعیت نزدیک‌تر شده و Sprint و Prone شکلی واقعی‌تر به خود گرفته‌اند. از طرف دیگر، برخی قابلیت‌های مشهور سری مثل Slide Cancel و Bunny Hop حذف شده‌اند و دیگر شاهد مانورهای فوق‌العاده سریع مانند قبل نیستیم. از یک طرف حذف این موارد به تجربه‌ای عادلانه‌تر و واقع گرایانه‌تر منجر شده و از طرف دیگر، تجربه‌ی سریع و روان بازی حالتی آرام‌تر پیدا کرده است. فکر می‌کنم در کل کند‌تر شدن روند بازی، کمی حس و حال جذاب Call of duty را از بین برده است.

خش چند نفره‌ی بازی با تمرکز بر نقشه‌هایی نسبتا بزرگ‌تر از نسخه‌ی قبلی توسعه داده شده است. در Modern Warfare 2019، شاهد نقشه‌هایی بعضا بسیار کوچک بودیم که اتفاقا بسیار نیز محبوب بودند. از Farm گرفته، تا نقشه‌ی معروف Shipment که سال‌هاست در نسخه‌های مختلف سری حضور دارد.

بزرگ‌تر شدن نسبی نقشه‌ها، در کنار ریتم کندتر گیم‌پلی، باعث شده شاهد نبرد‌هایی آرام‌تر باشیم. از طرف دیگر، متاسفانه همچنان مشکل کمپر‌ها به قوت خود باقی است و تو در تو بودن اکثر نقشه‌ها به نوعی به این مشکل دامن زده است. یکی از مزیت‌های نقشه‌های خیلی کوچک، این است که مجال زیادی برای کمپ کردن مهیا نمی‌شود و نهایتا پس از یک بار مردن، می‌توانید قاتل خود را پیدا کرده و او را بکشید. اما نقشه‌های بزرگ‌تر، به معنی ساختمان‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌‌تر، پنجره‌های بیشتر و در نتیجه مکان‌های بیشتر برای کمپ کردن است. به غیر از مود محبوب Gunfight که قرار است در آینده و احتمالا در فصل اول به بازی اضافه شود، تمامی مود‌های نام آشنا در Playlist بازی حضور دارند. از Team Deathmatch و Domination گرفته، تا Headquarters و Free For All.

از آن جایی که امکان انتخاب نقشه مورد نظر وجود ندارد و فقط می‌توانید مود یا مود‌های موجود را انتخاب کنید، فرایند Matchmaking بسیار سریع انجام می‌شود و حضور ده‌ها میلیون پلیر فعال نیز به این معنی است که در هر لحظه از شبانه روز، سرورها و لابی‌های بازی مملوء از پلیر هستند. در روز عرضه شاهد اختلالات جزئی در پیدا کردن و وصل شدن به سرور‌ها بودم، اما از آن روز به بعد وضعیت سرور‌ها همیشه بسیار پایدار بوده و مشکل خاصی در آن‌ها ندیده‌ام.

اضافه شدن مود سوم شخص نیز تصمیمی بسیار هوشمندانه از طرف سازندگان بوده چرا که خروجی فوق‌العاده سرگرم‌کننده است. در حالت سوم شخص، به شکل غافلگیر کننده‌ای انیمیشن‌های حرکتی روان هستند و در کل، مود سوم شخص بازی اصلا و ابدا یک حالت پیش و پا افتاده و ساده نیست و تجربه‌ای کامل را ارائه می‌دهد. به شخصه وقت نسبتا زیادی را به تجربه‌ی این مود در قالب حالت‌های مختلف پرداختم.

بخش Gunsmith که سال‌هاست نزد هواداران به محبوبیت فراوانی رسیده، در این نسخه اصلاحات ریز و درشتی را به خود دیده است. برای مثال، دیگر خبری از لول آپ فردی سلاح‌ها نیست و وقتی یک Attachment خاص برای یک سلاح را باز می‌کنید، آن Attachment برای سلاح‌های هم رده در دسترس قرار می‌گیرد. از این رو، Max Level سلاح‌ها بسیار پایین‌تر آمده و فرایند لول آپ به نوعی سریع‌تر شده است.

دیگر موارد موجود، از Killstreak‌ها گرفته تا موارد مربوط به گیم‌پلی، بسیار مشابه نسخه‌های قبلی هستند و آن چنان تغییر خاصی به خود ندیده‌اند. تنها بخشی که دچار تغییر کامل شده است، بخش Perks است که دیگر خبری از انتخاب سه Perk نیست و شما باید به صورت گروهی آن‌ها را انتخاب کنید. از طرف دیگر، از همان اول بازی Perk‌ها فعال نیستند و با سپری شدن زمان در هر مسابقه، به ترتیب Perk‌ها برای شما فعال می‌شوند. طبیعتا زمان فعال‌سازی Perk‌های قوی‌تر و تاثیرگذار‌تر مثل Ghost و High Alert بیشتر است.

پیشرفت نسبت به نسخه های قبلی

یکی از مواردی که Call of Duty: Modern Warfare 2 نسبت به نسخه‌ی قبلی خود دچار پسرفت شده، محیط کاربری و طراحی منو‌های بازی است. نه تنها رابط کاربری (UI) بازی بهینه و کارآمد نیست، بلکه جذابیت ظاهری نسخه‌‌های قبل خصوصا Modern Warfare 2019 را هم ندارد. جالب است بدانید که طبق گفته‌ی Activision، قرار است همزمان با لانچ فصل اول، شاهد تغییرات رابط کاربری باشیم. مشخص است بازخورد منفی مخاطبان، اکتیویژن را به تغییر وادار کرده است. امیدوارم تغییرات انجام شده بتوانند هم کارایی و هم جذابیت ظاهری را به منو‌ها و UI بازی برگردانند.

صداگذاری بازی

سری Call of duty در بخش صداگذاری، همواره عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته و Modern Warfare 2 یک مثال فوق‌العاده‌‌ی دیگر در این زمینه است. Infinity Ward بار دیگر مهارت بی‌نظیر خود در بخش صداگذاری سلاح‌ها را به رخ کشیده است. همان طور که به خوبی می‌دانید، در آثار شوتر، صداگذاری نقش بزرگی را حول ایجاد ارتباط میان مخاطب و دنیای بازی ایفا می‌کند و سلاح‌های مختلف Call of Duty Modern Warfare 2، از AR گرفته تا SMG، کامل حس و حال تیراندازی را به مخاطب منتقل می‌کنند.

گرافیک بازی

گرافیک هنری بازی بسیار رضایت‌بخش است و کیفیت بافت‌ها، طراحی چهره‌ها و رنگ‌بندی محیط به شکل کاملا قابل قبولی صورت گرفته‌اند. خصوصا طراحی چهره‌ها در کات سین‌ها فوق‌العاده است و مخاطب را حیرت‌زده می‌کند. از طرف دیگر، در بخش فنی شاهد یک سری مشکلات و باگ‌ها هستیم که با عرضه آپدیت‌های مختلف تا حد قابل توجه‌ای برطرف شده‌اند. در بخش داستانی شاهد دشمنانی بودم که تفنگ در دست نداشته ولی شلیک می‌کردند و در بخش چند نفره نیز، برخی نقاط شاهد گلیچ‌های مختلف بودم که به تجربه‌ی کلی بازی کمی لطمه وارد کرد. ولی در کل بازی کاملا بهینه است و خوشبختانه در طی تجربه‌ی بخش داستانی، آنلاین و کوآپ شاهد افت فریم یا مشکلات فنی تاثیرگذار دیگری نبودم.

نکات مثبت:

بخش داستانی جذاب
طراحی مراحل خلاقانه
صداگذاری فوق‌العاده سلاح‌ها
بخش چندنفره سرگرم‌کننده
مود سوم شخص طراحی بسیار مناسبی دارد
کات‌سین‌های فوق‌العاده چشم‌نواز

نکات منفی:

رابط کاربری ضعیف از لحاظ ظاهری و کارایی
سکانس‌های مخفی کاری بیش از حد
شاخص جذابیت مراحل بازی سینوسی است
برخی المان‌های واقع گرایانه سرعت و ریتم بازی را کاهش داده‌اند
مشکلات فنی گاه و بی‌گاه